Zapomniana gałąź gospodarki Księstwa Cieszyńskiego

Kiedy prześledzimy historię Księstwa Cieszyńskiego, nietrudno zauważyć, że praktycznie od zawsze jego gospodarka opierała się na surowcach kopalnych. Cieszyńska ziemia okazała się na przestrzeni wieków bogata w tego typu surowce. Choć gospodarkę XIX i XX wieku zdominował węgiel, to we wcześniejszych czasach Księstwo Cieszyńskie stało na rudzie żelaza.

Stara kopalnia rudy żelaza

Początki wydobycia rud żelaza w tym regionie pochodzą z czasów prehistorycznych i dotyczą jego południowo-zachodniej części, a więc pasma pomiędzy rzekami Olzą i Ostrawicą. Niestety brakuje nam jednoznacznych źródeł, aby potwierdzić tę działalność w sposób jednoznaczny. Bardziej pewne wzmianki źródłowe na temat wydobycia rud żelaza pochodzą z XIII wieku, a więc okresu formowania się Księstwa Cieszyńskiego. W średniowieczu kopalnie rudy niewątpliwie zapewniały płynność gotówkową książąt cieszyńskich, jednak dopiero w czasach rządów habsburskich zyskały one na znaczeniu gospodarczym księstwa.

Wtedy też powstały na tym terenie większe centra hutnicze w Baszce, Ustroniu, Trzyńcu i Ostrawie. Najstarsza huta została założona w 1723 roku w miejscowości Baszka. Do huty sprowadzano rudę z około dwudziestu okolicznych kopalń, jedną z nich była kopalnia w Malenowicach. Drugim rejonem hutniczym stał się Ustroń, gdzie w 1772 roku, dzięki staraniom księcia cieszyńskiego Alberta, otwarto najnowocześniejszą hutę w ówczesnym cesarstwie, w której uruchomiono pierwszy wielki piec hutniczy na Śląsku. Ustrońska huta była zaopatrywana przez piętnaście kopalń, m.in. z Cisownicy. Znacznie później, bo w 1839 roku, powstała działająca do dziś huta w Trzyńcu, a rudę dostarczano do niej z trzynastu kopalń w okolicy, m.in. z kopalni w Gutach.

Aż do roku 1829 wydobycie rudy żelaza w Księstwie Cieszyńskim pokrywało 100% zapotrzebowania tutejszych hut. Do roku 1872, pomimo importu bardziej jakościowych rud, lokalne kopalnie w dalszym ciągu zaopatrywały w 80% huty na terenie księstwa. Oznacza to, że w tym czasie Księstwo Cieszyńskie było nieomal samowystarczalne, skoro zaledwie 20% rud żelaza pochodziło z importu!

Koniec wydobycia rudy żelaza w Księstwie Cieszyńskim nastąpił w przeciągu XIX wieku, choć jeszcze w 1861 roku Ludwik Hohenegger podaje liczbę 400 nowych miejsc wydobywczych na terenie pogranicza Księstwa Cieszyńskiego i Margrabstwa Morawskiego. Za ostateczny koniec wydobycia rudy żelaza w naszym regionie uznaje się rok 1895.

Po upływie 123 lat wiedza na temat kopalń rudy w Księstwie Cieszyńskim uległa nieomal całkowitemu zapomnieniu wśród mieszkańców regionu. Na ślady tej działalności można natrafić sporadycznie. Jeżeli już cokolwiek odnajdziemy, to będą to płytkie wgłębienia w ziemi. Stare kopalnie zniknęły w gąszczu dziko rosnących drzew...



---
Bibliografia:

LENART Jan, Vliv historické těžby železných rud v podbeskydské pahorkatině a Moravskoslezských Beskydech na současný reliéf, Brno 2017.
KNÁPEK Aleš, KVITA Dalibor, Stopy historické železnorudné těžby v Podbeskydí, Štramberk 2014.